Ozan Açıktan’dan yeni bir aşk sineması: “Kal”

Sinemamızın aşkla imtihanı bitmiyor, bitecek üzere de görünmüyor. Gerçi sinema dediğime bakmayın, yerli dizilerimizin de ekserisi daima aşka dair, aşkın peşinde… Sanırsınız milletçe hayatımızın merkezine aşkı oturtmuşuz, her türlü sıkıntıdan tasadan uzak, yalnızca aşka dair hayal kuruyoruz. İşin berbatı, sinemamızda da, dizilerimizde de aşkı daima bir yarım yamalak, daima bir beceriksizce resmediyoruz; birkaç istisna muaf. Var elbette “Sevmek zamanı”, “Vesikalı Yarim” ya da “Selvi Boylum Al Yazmalım” üzere unutulmaz sinemalar.

Yakın devirden de “Issız Adam” akla birinci gelen örneklerden sayılabilir. Fakat işte hepi topu birkaç tane… Çoğunlukla da erkek penceresinden anlatılmış bu kıssalar nedense, güya erkekler aşkı daha dolu dolu, daha hakkını vererek yaşıyormuş üzere. Haydi oradan diyeceğim, erkeğim diye ciddiye almayacaksınız, haklı olarak. Neyse ki son yıllarda “Aşk, Büyü Vs.” üzere sinemalar ve dijital platformların sağladığı görece özgür ortamda çekilen “İlk ve Son” üzere kimi diziler çıktı da biraz olsun erkek bakışının ötesine geçen işler izleyebildik. Doğal Ozan Açıktan imzalı “Kal”ın bu örneklerden biri olduğunu tez etmek pek mümkün değil maalesef.

Ozan Açıktan son 3 yıldır Netflix için çektiği sinemalarda daima aşkı merkeze koydu, farklı açılarıyla üçü de heteroseksüel olmak kaydıyla aşkı ele aldı. Birinci sineması (ki Netflix’in birinci yerli sinemasıydı birebir zamanda) “Yarına Tek Bilet” başrollerinden birinde tekrar Dilan Çiçek Deniz’in (Metin Akdülger ile birlikte) yer aldığı ve aslında bir İsveç sinemasından uyarlanan bir işti ve bir “ilk” olarak ortalamanın üzerinde tenkitlerle sınıfı geçmişti. İkinci sineması “Geçen Yaz” bence Açıktan’ın hakikaten de aşka dair azımsanmayacak anlara sahip, senaryosu ihtimamlı, oyunculukları (Fatih Berk Şahin ve Ece Çeşmioğlu başrollerdeydi) tatmin edici bir büyüme hikayesiydi ve ergenlikten çıkan bir gencin kendisinden yaşça büyük bir genç bayana beslediği aşkı hiç de üzücü sayılmayacak bir etkileyicilikle anlatıyordu. Ne var ki o sinemada Ozan Açıktan ve senarist Sami Berat Marçalı’nın tutan kimyaları “Kal”da ne yazık ki beklenen ve istek edilen sonucu vermemiş; Dilan Çiçek Deniz ve Burak Deniz ikilisinin sinemanın neredeyse hiçbir anında tutmayan kimyalarıyla başlayan aksilikler zinciri Açıktan’ın aşk üçlemesinin bu son halkasını süratle unutulacak bir “Issız Adam” taklidine çevirmiş.

KİMYA TUTMAMIŞ

Kısaca anlatmak gerekirse, sinemanın birinci 5-10 dakikalık kısmından çabucak anlayacağımız kadarıyla öykümüzün temel oğlanı Semih (Burak Deniz), tutkulu ve fırtınalı bir aşk yaşadığı temel kız Defne (Dilan Çiçek Deniz) tarafından terk edilmiştir. Sinemanın geri kalan kısmında vakitte geriye ve ileriye gerçek atlamalar vasıtasıyla bir yandan bu aşkın nasıl doğup bittiğini, bir yandan da Semih’in yeni hayatına nasıl ahenk sağlamaya çalıştığını izliyoruz. Aslında az evvel ismi geçen ve son zamanlardaki uygun örnekler ortasında saydığım “İlk ve Son” isimli dizi bu mevzuyu 8 kısım içinde enine uzunluğuna güzelce ele almış ve farklı kurgusuyla (her kısım bağlantının muhakkak bir periyodunu zamansal olarak ikiye bölüyordu) izleyiciyi kendisine bağlamayı bilmişti. Üstelik “Kal”dan farklı olarak orada biz Özge Özpirinçci ve Salih Bademci ortasındaki kimyaya çok kolay inanıp teslim olmuştuk, burada ise maalesef Türkiye’nin en cazibeli oyuncularından ikisi bir ortaya geldiği halde kimya ismine elle tutulur bir sonuç çıkmamış ortaya; ki o kimyayı başarsa bir nebze izlenecek bir sinema bile çıkabilirdi ortaya. Öte yandan şunu da teslim edelim, Ceyda Düvenci, Şükran Ovalı ve Dolunay Soysert üzere ikincil yükteki rolleri canlandıran isimler akılda kalıcı performanslarıyla sinemaya değerli katkılar sunmuşlar. uzun lafın kısası “Kal” ne Ozan Açıktan için, ne de Netflix için kalıcı bir tesir bırakabiliyor. Bir an evvel yeni projelere dönmelerinde fayda var, mümkünse aşk konusuna pek bulaşmadan.