Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Zaten bir üyeliğiniz mevcut mu ? Giriş yapın
Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Üyelerimize Özel Tüm Opsiyonlardan Kayıt Olarak Faydalanabilirsiniz
Figüratif fotoğraf severim. Bazılarına nazaran artık modası geçmiş sayılıyor fakat ben resme bakınca renkten öteki bir şey de görmek isteyenlerdenim. O denli beyaz fonda bir siyah nokta, bana çok bir şey söylemiyor. Süleyman Karakul’un, ki kendisi 50. şahsî standını açan bir ressam, ayrıyeten fotoğraf öğretmeni, Bebek Galeri Kambur’daki standında yapıtları, neredeyse unuttuğumuz bir gerçekliği yüzümüze vuruyor: Anadolu insanını, emeği ve o emeği yaratan elleri! Gerçi hocanın resmettiği ne köylüler var artık, ne o çalışma yolları, ne o emek, yerini ümitsizlik almış. Köyler boşalmış, tarım para etmiyor. Traktörler mazot değerli diye çalışmıyor. Köylüler artık bu türlü giyinmiyor fakat nostaljik bir tat. Fotoğrafların sarı turuncusu, bir umut ışığı üzere. Köylerin şimdiki karanlık yüzü yerine fotoğraflardaki başak tarlalarının ışıltısı günümüzü aydınlatıyor. En düzgünü niçin bunları resmettiğini Karakul Hoca’nın kendisinden dinlemek: “Resimlerimde uzun vakitten beri Anadolu insanını ve tabiatını mevzu ediniyorum. Bilhassa kırsal yörelerde yaşayan ve o yöreye has üretim kültürünü ve insan bağlarını anlatmaya çalışıyorum. Günümüzde teknolojinin tesiriyle çok görülmese de, geçmişte kalan insani kıymetleri tekrar anımsatmayı düşünüyorum yeni nesillere.”
ÇOCUKLUK ESİNTİLERİ
Hocanın bunu yapmak istemesindeki en büyük etken de hiç kuşkusuz çocukluğunun o ortamlarda geçmiş olması. Karakul, Sivaslı bir köy çocuğu. “Sanat yaşanmışlıkların özgün bir lisanla anlatılması değil midir? Emeğin en büyük kıymet olduğunun şuuruyla üretim süreçlerindeki insan münasebetleri ve kolektif anlayışı günümüze yansıtmak amacındayım” sıkıntısında. Fotoğraf eğitimini Ankara’da tamamlamış, başkentte öğretim üyesi olarak kalmış bir ressamı İstanbul Bebek’te bulmak değerli. Bebek sakinleri de köy hayatını ve başak tarlalarını ilgiyle izleyecekler! Hoca, “Çizgisel anlatım ve yorumlama sistemim doğayı ve insanı doğal halinden kopararak çizgilerin farklı çeşitlerini ve renklerini kullanarak yine biçimlendirmek ve anlatmak temel sanat anlayışım” diye açıklıyor fotoğraflarındaki yalınlığı.
EĞİTİMİ ANKARALI
Süleyman Karakul, 1952’de Sıvas Şarkışla Hüyük köyünde doğdu. Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Fotoğraf Kısmı mezunu. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Grafik Ana Sanat kısmında eğitimini tamamladı. Uzun yıllar fotoğraf öğretmenliği yaptıktan sonra emekli olan sanatçı karma ve şahsî pek çok stant açtı. Grafik ve karikatür kısmında çalıştı. Hala kendi atölyesinde çalışmalarını sürdürüyor.
Yorum Yaz