Broadway tadında bir müzikal: Dr Jeykıll Mr Hyde

Robert Louis Stevenson’ın klasik tansiyon romanından uyarlanan ve ünü hudutları aşmış bir Broadway müzikali olan Dr. Jeykıll, Mr Hyde’ın Kuvvetli PSM’de sahneleneceğini duyunca bütün sanatseverler heyecanlanmıştı. Hele başrol oyuncularının Hayko Cepkin ve Elçin Sangu olduğunu öğrenince. Bu çeşit yapımlarda olmazsa olmaz, çok değerliye çıktığı için gişeyi hareketlendirecek ünlü isimler gerekiyor. Onlar her vakit müzikal oynama yetisine sahip olmayabildiği için oyunun muvaffakiyetini tehlikeye düşürüyor. Müzisyen Hayko Cepkin’in sahnesini beğenirim. Değişik bir müzik biçimi ve gösterisi var, aslında tipi de tam Dr. Jeykıll! Elçin Sangu’nun hoşluğuna, aurasına ise kim hayran değil ki, şu andaki şöhretinden çok daha fazlasını hak ediyor. Sanki sahnede ne olacak, bu güç yapımın altından kalkabilecekler mi, sesleri yetecek mi diye çocukları müsamereye çıkan anne telaşıyla seyretmek istiyorum. Bir yandan da bu sahnede bazılarının nasıl yok olduğunu, yapımın nasıl gümlediğini bildiğim için korkuyorum. Oyunun üçüncü gösterimine gidebildim. Ve çok memnun oldum: Herkes işini yeterli yapmış, çok başarılılar! Dr Jeykıll, kendini bilime adamış, uygun bir insan. Nişanlısını deneylerine dalıp ihmal etmesine rağmen çok da seviyor. Lakin karşısına çıkan kabare müzikçisi Lucy de çok cazip. Hele yaptığı deney, Dr. Jeykıll’ın içindeki berbatlığı zapt edilemez hale getirince! Sonrası? Sahnede! Zati bir müzikalde hikaye ikinci planda kalıyor.

Kadro sahiden dört dörtlük: Hayko Cepkin, Elçin Sangu, Nermin Koçak, Umut Kurt, Cenk Bıyık ve Fatih Al, Tuncay Çağıl, Işık Tolgay, Miray Akovalıgil, Alper Alpman, Buket Bahar, Elerki Taşkın, Oğuz Turgutgenç, ana takım. Lakin 18 kişilik “Ensemble” da hem dansları hem koro olarak büyük bir alkışı hak ediyorlar. Bu o kadar değerli ki, bazen iki başrol oyuncusu kusursuz olur, dansçılar amatör kalır! Burada tıkır tıkır işleyen bir koreografi ve muvaffakiyetle dans edip müzik söyleyen bir takım var ki onları izlemek de zevk veriyor.

Tabii büyük bir alkış içinden bir müzikal yıldızı çıkaran Hayko Cepkin’e. Yalnızca güzel söylemiyor, çok yeterli de oynuyor! Ki çift kişilikli bir karakteri canlandırmak kolay değil, hem şeytan hem melek olabiliyor, üstelik de oyunun bütün yükünü omuzlarında taşıyor. Kabare müzikçisi Lusy rolünde Elçin Sangu, o kadar hoş ki hiçbir şey yapmasa da seyrederim ben onu, müzik söylerken de ezilmiyor lakin nişanlısı rolündeki Nermin Koçak’ın vokalinin daha başarılı olduğunu teslim etmek gerek. Dekor ve kostümün de periyodu çok âlâ yansıttığını ve o koca sahnede, oyuncuların dans ederek dekor değişimine katkıda bulunmasını enteresan bulduğumu eklemeliyim. Frank Wildhorn’un müziğini, alıştığımızın bilakis, perde gerisinde değil de sahnenin sol yanında konuşlanmış orkestra çalıyor. Sahneye Taner Tuncay koymuş, eline sıhhat. Sonuç olarak New York ya da Londra’ya gitmeden de onlardan aşağı kalmayan nitelikte bir müzikal seyredebildik ki, ne keyifli sanatseverlere! Üstelik Ankara’da da oynayacaklar, elbette biletler kıymetli lakin bu yapımlar bu türlü. Her hoşun bir bedeli oluyor.