Hastalık Korkusu Bozukluğu ile Baş Etmenin Yolları!

Son devirlerde fiziki olarak rastgele bir rahatsızlığı bulunmadığı halde yaşadığı kimi belirtileri kendince yorumlayarak önemli bir hastalığı olduğunu düşünen ve ağır bir dert sorunu yaşayan şahısların sayısı gün geçtikçe artıyor.

Bu durum hipokondriyazis ya da hastalık korkusu bozukluğu olarak isimlendiriliyor. Bu rahatsızlık ile karşı karşıya olanların günlük sorunlarla başa çıkma mahareti azalabiliyor, hayat kalitesi düşüyor ve kişi doktora gitmekten de kaçınabiliyor. Uzman Klinik Psikolog Gizem Mine Çölümlü, hastalık korkusu bozukluğu (hipokondriyazis) hakkında bilgi verdi.

Hasta Olma Korkusu İş Ve Toplumsal Ömrü Olumsuz Etkiliyor

Hastalık korkusu bozukluğu kişinin önemli bir hastalığa yakalanma korkusu yahut kişinin zati bu hastalığa sahip olduğu inancıyla ilgili ağır dert ile kendini gösteren bir rahatsızlıktır. Önemli bir hastalığa yakalanma mümkünlüğünü öteki insanlardan daha yüksek olarak değerlendirirler. Kişi; çarpıntı, terleme, kas ağrısı, uyuşma, sırt ağrısı, karın ağrısı, şişkinlik, öksürük, baş ağrısı üzere belirtileri önemli algılayarak kıymetli bir rahatsızlığın belirtisi olarak yorumlar. Kâfi seviyede tıbbi tetkik ve değerlendirmeler yapılmasına karşın, kişinin bedensel bir rahatsızlığı olduğuna dair inancı devam eder. Bu tasaların dış görünüm ile ilgili olmaması ve bu ağır tasa ve bedensel uğraşın en az 6 ay sürüyor olması toplumsal, mesleksel ve başka alanlarda fonksiyonellik kaybına yol açması öbür teşhis kriterlerindendir.

Hastalık korku bozukluğuna sahip insanlarda şu belirtiler bulunur:

• Kişi ağır bir hastalığı olduğunu ya da olacağını düşünüp durur.
• Kişide bir hastalık belirtisi yoktur ya da çok hafif belirti vardır. Ailesinde bir hastalık hikayesi bulunuyorsa ya da hastalık riski varsa bunu daima ve çok seviyede düşünür.
• Kişi sıhhatiyle ilgili çarçabuk dehşete kapılır ve yüksek seviyede bir telaş duyar.
• Başka bir rahatsızlık durumu varsa ya da hastalık çıkma mümkünlüğü yüksekse, (örneğin ailede bir hastalık hikayesi varsa) bu hususta daima düşünüp durmak çok bir düzeydedir
• Kişi hastalık belirtilerine karşı bedenini daima araştırır ve hekim ya da hastaneye gitmekten de kaçınır.
• Hastalıkla ilgili düşünüp durma; bedensel belirti bozukluğu, panik bozukluğu, bedensel algı bozukluğu, takıntı bozukluğu ya da sanrılı bozukluk, bedensel çeşit üzere öteki bir ruhsal hastalıkla daha uygun açıklanamaz.
• Hastalıkla uğraşıp durma mühleti en az altı aydır fakat korkulan özgül hastalık bu mühlet zarfında değişebilir.

Küçük Bir Hastalık Belirtisi Bile Çok Önemli Algılanıyor

Hastalık telaşı bozukluğuna sahip şahıslar bu durumun çok mantıklı olmadığının farkında olsalar bile kaygılanmaya devam ederler. Kanıları ve konuşmaları çoklukla fizikî hastalıklarla ilgili tasalar etrafında döner. Kimi olgularda ise kişi niyet ve bedensel uğraşlarının mantıksız olduğunun şuurunda olmayabilir. Bir hastalığı olduğuna dair ağır tasa yaşamaları küçük fizikî değişimleri dahi (yorgunluk, ağrıyan kas, küçük bir yara gibi) önemli bir rahatsızlığın habercisi olarak yorumlamalarına sebep olur. Cinsiyet ve öteki sosyodemografik (eğitim, uygar durum gibi) özellikler bu rahatsızlıkta belirleyici değildir.

Tedavide İlaç Takviyesi Ve Psikoterapi Yeterli Sonuçlar Veriyor

Hastalık tasası bozukluğu genç yaşta başlamakla birlikte, 40-60 yaş ortasında da sıkça rastlanmaktadır. Tedavide en uygun sonuç, hekim denetiminde ilaç takviyesi ve psikoterapi kombinasyonu formundadır. Psikoterapi desteği ile kişinin bedensel belirtilerini felaket olarak görmesine  yol açan tetikleyici etkenler ve bu tasaya özdeş belirtiler üzerinde durulur. Tedavi uygulandıkça da kişi daha üretken, daha fonksiyonel ve daha uygun hissedebilmektedir.