Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Zaten bir üyeliğiniz mevcut mu ? Giriş yapın
Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Üyelerimize Özel Tüm Opsiyonlardan Kayıt Olarak Faydalanabilirsiniz
Böyle bir cins yok natürel. Fakat Korsika kökenli Fransız bayan direktör, bu isyankâr ruhlu adanın, bir noktada farklı Akdeniz kültürlerinin bileşkesi olan öz kimliğini çok düzgün yansıtmış. Üstelik, çift kültürlü bir “eksik aile” hikayesi tekrar bahsimiz. Çocuk bakıcılığı yapan siyah Afrikalı dul annenin, ergenlik çağındaki iki kızıyla birlikte, yıllar evvel apar topar terk ettikleri adaya, bir yaz tatili boyunca çalışmak için gelmesinin hikayesi “Dönüş”…
Sınıfsal ve kültürel sürtüşmelerin su yüzüne çıktığı, eski defterlerin açıldığı, aile içi acıların depreştiği, nesiller ortası çatışmanın farklı boyutlarıyla belirginleştigi, rahat izlenen, heyecan veren bu sinemanın anne ve kızlarını yorumlayan oyuncuların muvaffakiyetini bilhassa vurgulamamız gerekiyor. Fakat Catherine Corsini’nin, Altın Palmiye kazanan ikinci Fransız bayan direktör olamayacağını rahatça söyleyebiliriz….
DEPP’İN CAZİBESİ…
Konu bayan direktörlerden açılmışken, açılış sinemasının basın toplantısına kısaca değinmenin tam yeri. Johnny Depp’in 45 dakika gecikerek geldiği, tıklım tıklım dolu salonda, direktör ve oyuncu Maiwenn’in bir kelamı, hem güldürüyor hem de düşündürüyordu. Evvelce başrol için seçtiği, hatta senaryoyu bile o Fransız aktörü düşünerek kaleme aldığı projesi, Covid sonrası beklenmedik bir biçimde oyuncusuz kalıverince, neden öbür birini değil de Johhny Depp’i seçtiği sorusunun cevabı şu oluyor: Sinemada benim partnerim olacak oyuncuyla sık sık öpüşüp sevişeceğim için, seksi bir erkek olmasını istedim alışılmış ki!…
Ne hoş, kolay ve doğal bir karşılık. Lakin güzel bir erkek direktör, baş bayan oyuncusu için tıpkı şeyi söyleme gafletine düşse, kimi süratli feministler tarafından anında topa tutulmaz mıydı?…
Gelişmiş Batı demokrasilerinde, bayanların erkeklerden daha özgür konuşmaya, davranabilmeye başlaması, temelde çok olumlu bir gelişme sayılmalı. Bazıları, bilhassa de maço alışkanlıklarından ya da ayrıcalıklarından sıyrılmakta zorlananlar, kimi köktenci telaffuz ve reaksiyonlardan (zaman vakit haklı olarak) yakınsalar da bayan sanatkarların, birikmiş onca baskı ve haksızlıkların “intikamını” erkekçe telaffuzlarla almaya başlamaları bana unut veriyor. En azından, tansiyonun azaldığı, her şeyin izafî olduğunun kavrandığı, intikam çığlıklarının duyulmadığı, karşılıklı hürmete ve temel insan haklarına dayalı adil eşitliğe, her an cambazlık yapma değerine ulaşacak yolu görmeye başladık galiba…
ÇİN’DE DOKUMA ATÖLYELERİ…
Yarışmalı kısmın en uzun sineması, Altın Aslan adayı tek belgesel sinema örneği olan “Gençlik (Bahar)”, Çin’de yaşanan yabanî kapitalizme cesurca ışık tutan ve iç göç meseleleriyle birlikte gözler önüne seren kıymetli bir çalışma. Wang Bing, dört yıl boyunca, ülkesindeki dokumacılık atölyelerinde yaşanan gerçekleri kayda almış. Bu uzun soluklu çalışmanın üç buçuk saatlik birinci kısmı alkışlarla karşılanıyor. İlkbahardan sonra sıra başka mevsimlere de gelecek… Altın Palmiye yarışının ikinci en uzun sineması, Nuri Bilge Ceylan imzalı “Kuru Otlar Üstüne” var artık sırada…
Yorum Yaz